Textos literários em meio eletrônico
Relação de um caso notável
Edição referência:
Sermões, Padre Antônio Vieira. Vol. XII. Erechim: Edelbra, 1998
RELAÇÃO DE UM CASO NOTÁVEL, que sucedeu antes da morte do P. José Soares, companheiro do P. Antônio Vieira, autorizado com o testemunho do Padre Reitor, que então era do Colégio.
Hoc anno pie, ac religiose obijt in Collegio Bahiensi P. Josephus Suares, Patris Antonij Vieyra ultra triginta annos diligentissimus amanuensis, sociusque fidelissimus. In Missione Maranonensi, deinde in Lusitania,mox Romae, iterumque Ulyssipone, et demum per septemdecim sere annos in Brasilia ei comes additus, quos in scribendis concionibus in lucem editis, alijsque quotidianis scriptionibus, cum caeteris, ad parandum lucubratissimu opus De Regno Christi in Terris consummato specantibus, et in assiduo ejusdem famulatu libens insumpsit: tanta Patrem Vieyram charitate complexus, ut erga illum non solum amantissimi socij officia, sed et vilissima quaeque mancipiorum munia obire non dubitaverit: eidem non paucis morbis tentato, in itineribus, stationibusque, et hospitijs, die noctuque promptissima voluntate deserviens. Multa cum illo inter Maranonenses passus ab Indorum libertati insidiantibus: multa in navigationibus, peregrinationibusque incommoda devoravit, magna Oceani parte non semel superata, inter frequentes tempestates, naufragium proximum comminantes: multa demum adversa pertulit, Patri Vieyrae ex animo condolens, falsis delationibus,calumnijsque exagitato, et propter illas dura perpesso. Incommodasere semper utens valetudine, et corporis mortificationi jugiter studens, non nisi stans scribere consuevit. Cibum somnumque moderatissimum admittens, ut plurimum vestitus decumbebat, suorumque dolorum immemor, etiam cum aegrotabat, identidem ad Patrem Vieyram e strato sestinabat, solicitus, nequa in re illi deessent, quibus laboranti assistendi, et vices suas supplendi cura commissa. Molestissima scabie, atque impetigine vexatus, contractoque paulatim ventre, et prominentibus ossíbus vix pelle adhaerente, nunquam a folito Divinarum precum penso solvendo, nec a saciendo sacra, nec a reliquis religiosae disciplinae functionibus destitit; et communes mores, quoad fieri potuit, usque ad mortem servavit. Praemortuo Patre Antonio Vieyra, veluti amisso compareturtur, Ezechiae vota ingeminabat, dicens: Domine, sisic vivitur, et in talibus vita spiritus mei, corripies me, et vivisicabis me: ecce in pace amaritudo mea amarissima? Votisque Deo annuente ex hac mortali vita discessit die 16. Maij anno 1699. quartum supra septuagesimum aetatis fuae annum agens. Natus Ulyssipone 11 .Novembris, anno 1625. Societatem ingressus 15. Novembris, anno 1652. Coadjutor spiritualis formatus in Collegio Conimbricensi 15. Augusti anno 1665.
lllud autem singulari memoria dignum, quod ipse coram testibus confessario suo narravit: visitatum se scilicet omnino vigilantem, biduo ante decubitum, et quinto-decimo ante mortem die, a Patre Antonio Vieyra, in accessu non sine horripilatione, ac metu, et ab eo manu humerum tangente, et oculis ad caelum sublatis, ad migrandum invitatum, et cum gaudio in discessu relictum. Prius etiam nocte quadam in somnis ploras accedentem ad se eumdem Patrem Vieyram videre sibi visus est, lacrymasque ad solamen tergentem, et ex eo tempore expectare mortem coepit, imo invitare: sola namque virium debilitate, a nimio alvi fluxu coorta, coactus decumbere illico Sacramentis Ecclesiae se muniri enixe a Rettore poslulavit, et mox Pontificias Indulgentias, ad peccatorum remissionem, morientibus in Societate dari solitas, sibi etiam impertiri suppliciter petijt, advocato demum confessario, et animo per sacram Exomologesim iterum expiato, ea, quae sibi cum Patre Vieyra ante decubitum acciderant, rursum coram socijs interroganti narrans, et vera, et ab experrecto visa confirmans, repentè signum vicini obitus, inter colloquendum, pulsato de more tintinnabulo, dari jussit, vixque recitatis consuetis precibus, absque ulla mora, sub earum finem expiravit, interitu adstantibus pie invidendo.
Tumulandum corpus, honoris causa, prosecuti sunt ab interiori Collegij Bahiensis sacello usque ad templum, excellentissimi Domini D. Petrus Antonius de Noronha, in India nuper Proregis munere functus, et D. Joannes de Lancastro totius Brasiliae supremus Gubernator, Dux Generalis, alijque cum Tribuno militum militiae Duces Primarij, ut hac ratione servum suum Christianae humilitatis valde studiosum, et dum viveret, a Magnatum congressu, conspectuque fugientem, Deus perquam honorifico comitatu, et praeclaro virtutum testimonio decoraret. Quae omnia ad veritatis testimonium, et ad Dei laudem scripta volui, Bahiae 17. Maij an.1699.
Ioannes Antonius Andreonus Societatis IESU,
Rector Collegij Bahiensis.